Nedense merhameti en sevgili bulduklarımızda ararız oysa asıl celladımız onlardır bizim... Döndü ve söyleyiverdi kadına adam; asılayım diye sana geldim oysa gördüm yapraksız kuru bir dalsın. Kadın alınmadı üzerine asılamazsan tutunursun, hep tutunmak istemez miyiz ? Dedi ve ekledi, hem bir kadındaki öznel anlamını çözmeden onu harcama adam. Oysa arzunun şehveti karşısında her şey çözünür ilk çözünen adam oldu. Peki ya konuşacaklarımız biterse diye sordu kadın, adam kendinden emin bir şekilde bizim konuşacaklarımız bitmez ki....Kadın tekrar adama döndü o zaman dans eder miyiz ? Dansın şöhretsiz olanının henüz farkında değildi adam, kendiyle dans etmesini bilmeyen, başkasıyla dans edemez. Manasına vardı sonunda adam, geriye baktı ve gördü ki artık tutunacak ne bir dal ne de çalan müzik vardı, en azından kendiyle dans edebiliyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder